Ανανάς χωρίς ζάχαρη

Η γενέτειρα του ανανά είναι η Βραζιλία και η Παραγουάη και καλλιεργείται αιώνες πριν τον ανακαλύψει το Χριστόφορος Κολόμβος στη Γουαδελούπη, το 1493. Ο ίδιος εντυπωσιάστηκε τόσο από την εμφάνιση και τη γεύση του φρούτου, που μετέφερε μια ποσότητα στην Ευρώπη και έγινε σύμβολο της φιλοξενίας.

Είναι ποώδες φυτό, που φτάνει το 1,5 m. Αποτελείται από μεγάλα ξιφοειδή γκριζοπράσινα φύλλα, τα οποία σχηματίζουν ρόδακα. Τα άνθη του εκφύονται σε ταξιανθία στην κορυφή του ανθικού άξονα και αποτελούνται από τρία σέπαλα, έξι στήμονες και μια ωοθήκη. Το κέλυφος του καρπού κηρώδες και αποτελείται από επιμέρους καρπούς (ράγες) και το σαρκώδη άξονα του στάχυος. Το φυτό ευδοκιμεί σε υγρά και γόνιμα εδάφη ενώ ανθίζει και καρποφορεί μόνο μία φορά από το 12ο ως τον 30ο μήνα από τη φύτευσή του.

Ο ανανάς είναι πλούσιος σε βιταμίνες Α, Β6, C, Ε και Κ, β-καροτίνη, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, νάτριο, κάλιο και χαλκό. Περιέχει ακόμα βρωμελαΐνη (Bromelain) και παπαΐνη (papain), πρωτεϊνολυτικά πεπτικά ένζυμα τα οποία βρίσκονται στα κοτσάνια και στη σάρκα του ανανά.

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του φρούτου οφείλονται στα ιχνοστοιχεία, που ασκούν προστατευτικό ρόλο σε διάφορες ασθένειες (καρκίνο) και στο κάρδιο – κυκλοφορικό σύστημα. Έχει ακόμα διουρητικές ικανότητες και απαλλάσσει από εντερικές διαταραχές. Η βρωμελαΐνη, μπλοκάρει την παραγωγή ουσιών που προκαλούν φλεγμονές στο σώμα και βοηθά στην μείωση των οιδημάτων, που προκαλεί η αρθρίτιδα. Το ένζυμο αυτό χρησιμοποιείται στο μαλάκωμα του κρέατος και εμποδίζει την πήξη της ζελατίνης. Ο ανανάς θεωρείται μια από τις καλύτερες τροφές για την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας, καθώς αποτρέπει την κατακράτηση υγρών.

Ο καρπός του τρώγεται ωμός, συντηρημένος σε κονσέρβες και αποξηραμένος ενώ χρησιμοποιείται πολύ στη ζαχαροπλαστική για τη γλυκιά και όξινη γεύση.